BaNaNeMoDa

... Nasılsa  kimsenin dinlemeyeceğini bilerek,  şarkılar söylemenin özgürlüğü gibi...  Belki kimsenin okumayacağı,  okuyanın da anlamayacağı yazılar yazıp  orta yere bırakmanın rahatlığı gibi...  İstediğini, istediğin gibi söyleyerek  kimi kıracağını düşünmeden arsızca talep eden olmanın  vurdumduymazlığı gibi... Herkese,  o bekledikleri her neyse  bir daha asla gelmeyecek olduğunu söyleyivermenin  kalpsizliği gibi...  Bir uçtan diğer uca yön değiştirmeden gidenin her zaman  '' doğru''  olmadığını fark etmenin şaşkınlığı gibi...  Her ''hayır'' da bir vazgeçiş olduğunu kabul etmenin  olgunluğu gibi ... uzun cümleleri aklımda tutmaya çalışmanın, çalışmaktan daha iyi geldiği günlerdeyim. . . . Hiç açılmamış kapıları görüp bilip de  neden hiç merak etmediğimi merak ettiğim günlerde... . . . En yalansız bildiğim kelimeleri yalanlayan,  derin sessizliklerde  midemin bulantısını zapt edemediği