... Nasılsa kimsenin dinlemeyeceğini bilerek, şarkılar söylemenin özgürlüğü gibi... Belki kimsenin okumayacağı, okuyanın da anlamayacağı yazılar yazıp orta yere bırakmanın rahatlığı gibi... İstediğini, istediğin gibi söyleyerek kimi kıracağını düşünmeden arsızca talep eden olmanın vurdumduymazlığı gibi... Herkese, o bekledikleri her neyse bir daha asla gelmeyecek olduğunu söyleyivermenin kalpsizliği gibi... Bir uçtan diğer uca yön değiştirmeden gidenin her zaman '' doğru'' olmadığını fark etmenin şaşkınlığı gibi... Her ''hayır'' da bir vazgeçiş olduğunu kabul etmenin olgunluğu gibi ... uzun cümleleri aklımda tutmaya çalışmanın, çalışmaktan daha iyi geldiği günlerdeyim. . . . Hiç açılmamış kapıları görüp bilip de neden hiç merak etmediğimi merak ettiğim günlerde... . . . En yalansız bildiğim kelimeleri yalanlayan, derin sessizliklerde midemin bulantısını zapt edemediği
Bazen '' Bana Ne Moda? '' Bazen '' Banane Moda! ''