Senem Demir Mert'den 35 gündür haber yok.. .... Günlerdir durmak bilmeyen telefon, bir kez daha çaldı. Bugün kaçıncı kez olduğunu hatırlamadığı tekrarda, yine aynı ses tonuyla, aynı şeyleri anlatacaktı. Uzun uzun ve çoğu anlamsız gelen sorulara kısa ve bezgin cevaplar verecekti. ‘’Evet’’ diyecekti ‘’hayır’’ diyecekti ‘’yok’’ diyecekti ‘’amin’’ diyecekti. Telefonu kapar kapamaz kimin aradığını unutacaktı hatta... Başının uğultusu, gözlerinin önündeki gri duman ve koca dünyanın lüzumsuzluğuyla baş başa kalacaktı yine. Aynı düşündüğü gibi oldu. Akrabalardan biriydi arayan.’’ Haber yok mu? ‘’ diyordu. Ahlıyor vahlıyor bir yandan, diğer yandan ‘’oraya da bakın, buraya da gidin, onunla da konuşun’’ diyordu. Herkes o kadar engin bilgiye sahipti ki, şaşırmak için gücü kalmış olsa şaşırabilirdi. Günlerdir herkese söylediklerini tekrarladı. Tabii haber verecekti, tabi hemen arayacaktı. Öpüşmeler, kendine dikkat etmeler, selam göndermelerden sonra bu da geçti.
Bazen '' Bana Ne Moda? '' Bazen '' Banane Moda! ''